Nieregularnik wakacyjny: Jednak będą próby

Większość kantorzył Znany Organista, który ujawnił skrywany dotąd skrzętnie talent pedagogiczny, a reszta scholi zgodnie uznała, że chętnie ułatwi jego pomnażanie. Talentu, nie Znanego. W końcu głupio byłoby mieć go na sumieniu na Sądzie Ostatecznym… Znanego, nie talent.

W hymnie wykryliśmy beatis compotes, co prawda nie znamy żadnej Beaty trudniącej się posiadaniem kompotu, jednak na dźwięk owej frazy Wybitny Muzykolog znacząco postukał w stolik swoim kubkiem. Zaczynamy mieć paskudne przypuszczenia, że to jednak nie kawę, oj, nie, popija z tego kubeczka. Chociaż objawów upojenia (poza śpiewaniem, ale to wszyscy mają tak samo) nie odnotowano.

W zmaganiach z rozczytaniem melodii dotarliśmy do 5. antyfony. W międzyczasie ujawniły się dwie frakcje: prołacińska i narodowa. Łacinnicy chcą tekstów psalmów w języku tradycyjnym, narodowcy – powszechniej rozumianym. Losy, losy się ważą…

Trzeba jednak przyznać uczciwie i z zachwytem, że melodie tego oficjum są piękne. Mimo intensywnej od nieustannego moczenia deszczem zieleni za oknem przyniosły coś z adwentowego klimatu. Jego spokojną, lecz głęboką tęsknotę. Wołanie, które już wkrótce, zaraz zostanie wysłuchane. Nadzieję, której realizację już się ogląda. Przedziwne, jak precyzyjnie muzyka potrafi dotknąć serca.