Niedziela Męki Pańskiej

Ten kto ucieka od Krzyża przegrywa. Ten kto dzieli swoje życie z Ukrzyżowanym zwycięża.

Chrystus Ukrzyżowany

 

Nim zanurzymy się w ciszy Wielkiego Piątku wchodzimy w klimat krzyku. Liturgia Niedzieli Palmowej, która zwana jest również Niedzielą Męki Pańskiej naznaczona jest krzykiem w niebogłosy. Na początku czytana jest Ewangelia opisująca uroczysty wjazd Jezusa do Jerozolimy i rozlegające się głosy radości, okrzyki na cześć Syna Dawidowego. Jeszcze brzmiące w uszach śpiewane radosne Hossana zostaje zakłócone okrzykiem pewnie tych samych ludzi: Ukrzyżuj, ukrzyżuj Go! Nim zapadnie cisza Triduum Paschalnego serce ludzkie, rozdarne pomiędzy dwoma skrajnościami wykrzukuje to co w nim jest. Nim zanurzymy się w Jego rany i ucałujemy znak naszego odkupienia dokonuje się w nas rozdarcie. Nim dokona się Pascha Chrystusa i nasza musi dokonać się śmierć – Jego i nasza. To musi się dokonać i wydarzyć, by rzeczywiście przeżyć i doświadczyć namacalnie radości Wielkiej Nocy i pustego Grobu.

Rozpoczyna się Wielki Tydzień. Rozpoczyna się coś bardzo ważnego w liturgii Kościoła i w moim życiu. Na drodze, w centrum stoi Krzyż, a tuż za nim czeka na nas zwycięstwo. Jeżeli chcesz zwyciężyć nie uciekaj od cierpienia. Im bardziej boli tym bliżej zwycięstwa jesteś. Ten kto ucieka od Krzyża przegrywa. Ten kto dzieli swoje życie z Ukrzyżowanym zwycięża. Teraz jest czas byś swoje rany, ból, cierpienie, chorobę, samotność, opuszczenie czy zdradę złoczył z Krzyżem, na którym zawisło zbawienie świata. Teraz jest czas, byś mógł wejść w nowe życie. Teraz jest czas, byś  doświadczył paschy, przejścia ze śmierci do życia. Teraz jest czas zbawienia.

 

I na koniec myśl św. Alfonsa de Liguori: Jeżeli nie pokochasz Jezusa cierpiącego na krzyżu, nie pokochasz Go nigdy!

 

(Flp 2,6-11)
Chrystus uniżył samego siebie, dlatego Bóg Go wywyższył. Chrystus Jezus istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi. A w tym co zewnętrzne uznany za człowieka, uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych, i aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca.

 

Jezus Chrystus Bóg Człowiek (Projekt Muzyczno-Liturgiczny Wschód-Zachód)

 


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Zobacz także

Marek Krzyżkowski CSsR

Marek Krzyżkowski CSsR na Liturgia.pl

Prezbiter, redemptorysta. Obecnie posługuje w Szczecinie. Główne zainteresowania: liturgia (szczególnie liturgia Triduum Paschalnego), teologia liturgii. Blog: http://marekcssr.blog.deon.pl. Kanał na youtube: https://www.youtube.com/channel/UCbaktzKhbO-naAWhz7dQAGQ