Kto wejdzie do Królestwa

Na ziemi, czyli gdy sieć jest w wodzie, nie ma rozdzielenia dobrych od złych. Sieć jest obrazem Kościoła, w którym mogą się znaleźć rozmaici ludzie: dobrzy i źli. Sama przynależność do Kościoła jeszcze nikomu nie zapewnia zbawienia. O tym decyduje to, czy jest się człowiekiem „dobrym” czy „złym”. Kiedy spojrzymy na inne fragmenty Ewangelii mówiące o sądzie, szczególnie na 25. rozdział Ewangelii według św. Mateusza, to widzimy, że Pan Jezus nie pyta na sądzie o naszą przynależność religijną, a tym bardziej narodową, nie pyta o znajomość teologii i moralności, nawet nie pyta o praktyki religijne, ale pyta o nasze postępowanie względem bliźnich. Pyta, czy okazaliśmy się dla nich bliźnimi, czy zauważyliśmy ich potrzeby i na nie odpowiedzieliśmy konkretnym czynem. Jeżeli tak, to ostatecznie okazuje się, że:

Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili (Mt 25,40).

W królestwie Bożym ostatecznie zamieszkają ci wszyscy, którzy w życiu okazują miłosierdzie innym ludziom bez pytania o to, kim są, bez dzielenia ich na kategorie.

Końcowa wypowiedź Pana Jezusa o nawracającym się uczonym w Piśmie wskazuje, że królestwo Boże zawiera w sobie całą mądrość, jaką poznał człowiek, odczytaną w nowej perspektywie objawienia Bożej miłości w Synu, który przyszedł na świat. Cała sztuka polega na umiejętności odczytania tej mądrości, a nie na odrzucaniu wszystkiego, co nowe czy stare. Tę mądrość może dać jedynie Duch Święty, który jest Duchem miłości.

Włodzimierz Zatorski OSB

Fragment książki „Rozważania liturgiczne na każdy dzień”, t. 4, Tyniec 2010. Zapraszamy do zapoznania się z ofertą Wydawnictwa Benedyktynów Tyniec.