Kard. Martins o nowych zasadach procesów kanonizacyjnych

Kardynał przypomniał, że za pontyfikatu Jana Pawła II promulgacja stanowiła dużą uroczystość. Jej program "przewidywał wygłoszenie homagium pod adresem Papieża przez kardynała prefekta, po czym odczytywane były dekrety". "Na audiencję zapraszano zwykle postulatorów i wnioskodawców procesu, biskupów Kościołów lokalnych albo przełożonych zakonnych kandydatów na ołtarze, jak również, jeśli żyli jeszcze, ich krewnych. Pamiętam, że w audiencji udzielonej nam przez Jana Pawła II 20 grudnia 2004 roku udział wzięło ponad sto pięćdziesiąt osób" – wspomina kard. Saraiva Martins. Dodał, że na własną prośbę mogli uczestniczyć w tych ceremoniach także przedstawiciele korpusu dyplomatycznego.

"Obecny Papież, z właściwym sobie umiarkowaniem, postanowił zmienić tę praktykę. Teraz wszystko odbywa się w czasie prywatnej audiencji dla samego kardynała prefekta. Jakiś tydzień wcześniej nasza Kongregacja dostarcza Ojcu Świętemu tzw. arkusze audiencji, po jednym na temat każdego dekretu, o którego aprobatę prosimy. Faktycznie nie są to jednak arkusze, lecz 4-5 stronicowe broszurki, zawierające syntezę historii procesu beatyfikacyjnego. Dzięki temu Ojciec Święty ma czas, aby zapoznać się z nimi przed audiencją dla kardynała prefekta" – powiedział kard. Martins.

Kardynał przypomina, że Papież podpisuje jedynie dekrety dotyczące świętych, listy ogłaszające nowych błogosławionych – "de mandato Summi Pontificis" – podpisuje natomiast watykański sekretarz stanu. Dekrety o cudzie (super miraculo), o męczeństwie (super martyrio) i o heroiczności cnót (super virtutibus) podpisują kardynał prefekt i arcybiskup sekretarz Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Kardynał przypomina na koniec, że Papież ma prawo nie zaaprobować dekretów przedstawionych mu przez Kongregację.

inf. KAI