Jesienny numer „Pastores” o Eucharystii

Wśród tego rodzaju tekstów na uwagę zasługuje wywiad z ks. Józefem Górzyńskim Harmonia między słowem a znakiem. W wywiadzie tym jako wykładowca liturgiki, konsulator Komisji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, ale przede wszystkim jako proboszcz, dzieli się swoim długoletnim doświadczeniem, wskazując możliwości i zadania jakie stoją przed kapłanami, którzy sami w sposób świadomy pragną przeżywać celebrację Eucharystii, jak również chcieliby, aby uczestnictwo wiernych we mszy nie sprowadzało się tylko do uczęszczania na nią, ale wiązało się z pogłębioną refleksją nad sprawowanymi tajemnicami. Co zrobić, by sprawowanie Eucharystii nie stało się rutyną? Czym jest piękno liturgii, czy może pomóc w jej przeżywaniu? Jak pomagać w rozumieniu i przeżywaniu liturgii? – to tylko niektóre pytania, na które znajdujemy odpowiedź w tekście.

Odnajdujemy w Pastores również szereg tekstów, które mogą stanowić zachętę do głębszego zastanowienia się nad owocnością Eucharystii w życiu codziennym oraz takich, które podają wskazówki jak umożliwiać w sobie przemianę dokonywaną mocą Boga. Skłaniające do refleksji nad sensem milczenia w czasie liturgii Eucharystycznej, kwintesencją zamyślenia nad momentami ciszy w czasie Eucharystii są słowa pochodzące z artykułu Korneliusza Wencla EC Liturgia wraz z pielęgnowaną w niej strefą ciszy zwraca każdą naszą myśl, pragnienie, słowo i działanie w stronę misterium. Z kolei zastanowienie nad kształtem i treścią modlitw używanych w trakcie celebracji proponuje M. Makuchowska O zrozumiałości tekstów religijnych. Szczególnie cennym wydaje się tutaj tekst ks. Stanisława Czerwika Być mistagogiem, z dużą wrażliwością i zaangażowaniem przypominający o roli każdego kapłana, jako wprowadzającego w tajemnicę Eucharystii głównie przez własną przemianę życia, przez życie Eucharystią. Bowiem "kapłan całym swoim sposobem bycia i wszystkimi czynnościami wynikającymi z jego urzędu posługi w zgromadzeniu liturgicznym wskazuje na Kogoś Innego i do Niego prowadzi, warunkiem koniecznym jest duchowa obecność w tym, co w liturgii czynimy".W artykule ks. S. Czerwik podkreśla też konieczność podporządkowania się zasadom sprawowania czynności liturgicznych, powołując się na list Dominicae cenae, encyklikę Ecclesia de Eucharistia, instrukcję Redemptionis Sacramentum, bowiem troska o godne sprawowanie misterium staje się dopełnieniem zaangażowania płynącego z modlitwy i kontemplacji.

"Duch Święty prowadzi dzieło Chrystusa na świecie i dopełnia wszelkiego uświęcenia. W oczekiwaniu mocy przemiany przez Eucharystię istotne jest nie tylko uświadomienie sobie najważniejszego celu tego misterium Chrystusa. Chodzi również o przyjęcie prawdy o Duchu pana, jako źródle wszelkich dzieł Boga w człowieku" (Od redakcji). Istotną pomocą w zrozumieniu obecności Ducha Świętego w Eucharystii staje się artykuł ks. Józefa Kudasiewicza; Przemieniające zstępowanie Ducha. Tekst dotyczy związku Ducha Świętego z Eucharystią i konsekwencje tego związku dla duszpasterstwa i życia chrześcijańskiego. Obecność ta została potraktowana wieloaspektowo poczynając od przywołania i tłumaczenia tradycji uświęcenia darów, powołując się na bogate konteksty Ojców Kościoła, których liczne cytaty występują w tekście. Sporo uwagi poświęcono tradycji epiklezy, jako momentu, w którym obecność Ducha jest wyraźnie przywoływana. Od problematyki epikletycznego charakteru modlitw eucharystycznych przechodzi ks. J. Kudasieiwcz do podkreślenia jednoczącej mocy Ducha Świętego, która to funkcja znajduje w tych modlitwach wyraźne zaznaczenie. Przez podkreślenie daru oczyszczenia, z jakim Duch Święty przychodzi do zgromadzonego ludu, zamyka autor swoje rozważania fragmentem o Eucharystii, jako źródle darów Ducha Świętego oraz związku poznawania Pisma Świętego z pełniejszym uczestnictwem w misterium mszy świętej. Artykuł kończy się kilkoma praktycznymi wskazówkami, które są odpowiedzią na pytanie jak kapłan w swej codziennej posłudze może przedstawiać wiernym znaczenie epiklezy (przyzywania Ducha Świętego) w Eucharystii.

To tylko kilka ciekawych propozycji, które można znaleźć w Pastores nr 29 (4) 2005. Wystarczy wymienić kilku autorów i kilka tytułów: ks. bp Jan Bernard Szlaga Nieznajomość Biblii, nieznajomością Eucharystii (tekst o Eucharystii jako wydarzeniu sięgającym swą istotą całej historii zbawienia i zwieńczeniu starotestamentalnej drogi oczekiwania); ks. Jarosław Wąsowicz SDB W obozach koncentracyjnych (przejmująca opowieść o pragnieniu Eucharystii, posłudze kapłanów w nieludzkich warunkach); rozmowa z ks. bp. Andrzejem Suskim Diakonat stały w Polsce; Andrzej Szostek MIC Człowiek drogą kościoła (zapis konferencji Człowiek drogą kościoła. Główne linie pontyfikatu Jana Pawła II), ks. abp. Paul Josef Cordes Na Jego pamiątkę – aż do śmierci (odwołując się do słów Jana Pawła II prowadzi rozważanie o roli zmysłów w przeżywaniu liturgii, podkreśla konieczność uczenia się przeżywania liturgii, przy jednoczesnym podkreśleniu, że Eucharystia nie może być tylko piękna, lecz powinna także wymagać od uczestników pogłębionej refleksji).

Teksty zawarte w jesiennym numerze Pastores, poprzez swoją różnorodność i stanowić mogą inspirację do poszukiwania drogi ku pełniejszemu i bardziej świadomemu celebrowaniu Eucharystii, a przede wszystkim (jak podkreślają autorzy większości tekstów i na co wskazuje podtytuł Przemieniani przez Eucharystię) zwrócić naszą uwagę na jej przemieniającą funkcję. Pozycja godna to zatem polecenia dla wszystkich tych, którzy pragną, by godnie sprawowana i przeżywana Ofiara Eucharystyczna stawała się drogą wzrostu i uświęcenia.