I’m knocking – everywhere –

W tytule cytat z wiersza Emily Dickinson (wiersz 502: At least - to pray - is left - is left -). Stanisław Barańczak tłumaczy: stukam / W Drzwi - po kolei - wszystkie - Kojarzy mi się to z pieśnią, rzadko, niestety, śpiewaną: U drzwi Twoich stoję, Panie.

Drzwi Pańskie – może jak brama sprawiedliwości z Psalmu 118, brama Pana. Stanie u drzwi – jak paraklausithyron w poezji starożytnej, stanie ukochanego pod drzwiami ukochanej, pod drzwiami miłości. Czasami jednak nawet stać nie można.

U drzwi Twoich, Chryste Panie,
Ja nie stoję.
Leżeć tylko przy nich mogę
W nędzy mojej.
Tak jak żebrak owrzodziały,
Nieszczęśliwy,
Na Twej dłoni czekam dotyk
Litościwy.

Może Emily napisałaby to tak:

At your Door, O Christ – my Lord –
I cannot even – stand –
Like a beggar let me lie –
Awaiting – Your healing Hand

Na ikonach Anastasis Zbawiciel schyla się ku Adamowi i Ewie, którzy nie są jeszcze w stanie stać, podnosi ich ręką swoją.


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Zobacz także

Marcin L. Morawski

Marcin L. Morawski na Liturgia.pl

Filolog (ale nie lingwista) o mentalności Anglosasa z czasów Bedy. Szczególnie bliska jest mu teologia Wielkiej Soboty. Miłośnik Tolkiena, angielskiej herbaty, Loreeny McKennitt i psów wszelkich ras. Uczy greki, łaciny i gockiego. Czasami coś tłumaczy, zdarza mu się i wiersz napisać. Interesuje się greką biblijną oraz średniowieczną literaturą łacińską i angielską. Członek International Society of Anglo-Saxonists, Henry Bradshaw Society.