II Niedziela per annum / II niedziela po Epifanii

Kolekta jest wspólna dla obu Mszałów.

Tekst: „Omnipotens sempiterne Deus, qui caelestia simul et terrena moderaris, supplicationes populi tui clementer exaudi, et pacem tuam nostris concede temporibus. Per Dominum”.

Oficjalny polski przekład: „Wszechmogący, wieczny Boże, Ty rządzisz niebem i ziemią, wysłuchaj łaskawie prośby swojego ludu i obdarz nasze czasy swoim pokojem. Przez naszego Pana”.

Drobne warianty redakcyjne w stosunku do przekładu z łac.-pol. Mszału 1968 r. ("Wszechmogacy, wieczny Boże, który rządzisz"; "wysłuchaj łaskawie próśb"; "obdarz nasze czasy pokojem")

Historia modlitwy. Modlitwa po raz pierwszy pojawia się w papieskim Sakramentarzu Gregoriańskim (ok. 625/638 r.), pod koniec księgi, w większym zbiorze modlitw nie przypisanych do konkretnego formularza. Frankońskie Sakramentarze Gelazjańskie przejęły tę modlitwę w II niedzielę po Epifanii, jako „orację drugą”, czyli zapewne kolektę alternatywną (Sakramentarz z Gellone, ok. 790/800 r.) lub jako kolektę (Sakramentarz z Autun, ok. 800 r., Sakramentarz z Rheinau ok. 800, Sakramentarz z Angouleme, po 800 r.). W funkcji kolekty przejmuje ją także Suplement św. Benedykta z Aniane do papieskiego Sakramentarza Gregoriańskiego (ok. 810/815 r.) a za nim późniejsza tradycja.

Rzadki przypadek takiej ciągłości. Miło.