Dzieci i kultura religijna czyli o potrzebie znaków – przekierowanie

W związku z tym, że od jakiegoś czasu pisuję nieco bardziej regularnie (choć bez przesady) na stronie "Christianitas", pomyślałem, że będę tamte teksty linkował również tutaj. Nie zamierzam bynajmniej rezygnować z tu-blogowania, ale z czasem ostatnio bardzo kiepsko, a skoro i tak piszę tam, mogę o tym dawać znać i tu. Tym razem kwestia wychowania i kultury religijnej jako systemu znaków w oparciu o niepublikowaną "teologię dziecięcą".

W związku z tym, że od jakiegoś czasu pisuję nieco bardziej regularnie (choć bez przesady) na stronie „Christianitas”, pomyślałem, że będę tamte teksty linkował również tutaj. Nie zamierzam bynajmniej rezygnować z tu-blogowania, ale z czasem ostatnio bardzo kiepsko, a skoro i tak piszę tam, mogę o tym dawać znać i tu.

Tym razem kwestia wychowania i kultury religijnej jako systemu znaków w oparciu o niepublikowaną „teologię dziecięcą”.


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Zobacz także

Tomasz Dekert

Tomasz Dekert na Liturgia.pl

Urodzony w 1979 r., doktor religioznawstwa UJ, wykładowca w Instytucie Kulturoznawstwa Akademii Ignatianum w Krakowie. Główne zainteresowania: literatura judaizmu intertestamentalnego, historia i teologia wczesnego chrześcijaństwa, chrześcijańska literatura apokryficzna, antropologia kulturowa (a zwłaszcza możliwości jej zastosowania do poprzednio wymienionych dziedzin), języki starożytne. Autor książki „Teoria rekapitulacji Ireneusza z Lyonu w świetle starożytnych koncepcji na temat Adama” (WAM, Kraków 2007) i artykułów m.in. w „Teofilu”, „Studia Laurentiana” i „Studia Religiologica”. Mąż, ojciec czterech córek i dwóch synów.