Dlaczego bezruch…. czekamy na kolejne zombi liturgiczne?!

Chciałbym zadać wprost pytanie DOLowi i całemu środowisku liturgicznemu trochę pytań (trochę emocjonalnie, bo muszę jakoś odreagować dzisiejsze wybory nowego przeora :), ale wciąż poważnie pytania sadzę, choćby ktoś je znowu przeniósł na kompost:

Dlaczego nie ma w krakowskiej Beczce grupy, która zajmowała by się najszerzej rozumianym zgłębianiem Liturgii? Dlaczego Ośrodek nie animuje takiej grupy? Żyjecie przecież po sąsiedzku!

Myślę, że mamy na naszym podwórku – tym wspólnym i tym wewnętrznym każdego z nas – potworny kryzys realnej katechezy, wymądrzania się o tym jak to potrzeba mistagogii, jak to teologia liturgii zabrnęła w szczególiki, jak to brakuje nam pięknej liturgii.

A umiemy odprawić półtoragodzinną Leiturgię, spokojną nie z powodu nudnego długiego kazania, ale odpoczynku w bliskości Boga? Mszę Świętą w żywej wspólnocie (która nie jest akurat neokatechumentem), za którą się tęskni i wyczekuje kolejnej. Czy ta Liturgia nas prawdziwie wielokierunkowo nawraca i napełnia Duchem Świętym, czy też trzeba pójść po niej na trzygodzinne spotkanie charyzmatyków? Czy dopadło i błogo utopiło mnie Misterium, a nie wyprodukowane "sakrum", którego ciągle nam niby brakuje pośród "profanacji"?