Boża Obietnica: Jezus – Jednorodzony Syn Boga
Parafraza ewangelicznego tekstu – może nie zgorszy, a pomoże w tym, by stał się bliski sercu.
Na początku było Słowo Obietnicy[1], a Obietnica była u Boga,
i Bogiem była Obietnica.
Ona była na początku u Boga.
Wszystko przez Nią się stało, a bez Niej nic się nie stało, co się stało.
W Niej było życie, a życiem ludzi była Światłość,
a Światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła.
Pojawił się człowiek posłany od Boga – Jan mu było na imię.
Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o Światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego.
Nie był on Światłością, lecz [został posłany], aby zaświadczyć o Światłości.
Była Światłość prawdziwa, która, gdy na „świat” przychodzi, oświeca każdego człowieka.
Była na „świecie” i „świat” przez Nią stał się, lecz „świat” Jej nie poznał.
Przyszła do swojej własności, a swoi Jej nie przyjęli.
Wszystkim tym jednak, którzy Ją przyjęli, dała moc, aby stali się dziećmi Bożymi.
Tym, którzy wierzą w imię Jej – którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga zostali zrodzeni.
A Obietnica stała się ciałem i rozbiła namiot wśród nas.
I oglądaliśmy Jej chwałę,
Chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy.
Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: „Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, stoi przede mną, bo pierwej był niż ja.
Z Jego pełni wszyscyśmy otrzymali łaskę po łasce.”
Podczas, gdy Prawo zostało dane przez Mojżesza, ułaskawienie i prawda przyszły przez Jezusa Pomazańca.
Boga nikt nigdy nie widział.
Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca – On wyjaśnił.
Parafraza jest kontrolowana:
1. Słowo obietnica zastępuje wyraz „słowo”, który jest w tekście, jako propozycja interpretacyjna
2. Janowy „kosmos” – świat zapisano w cudzysłowach, by uzmysłowić, że nie chodzi tu o cały stworzony świat – wpis sprzed roku zatytułowany: „Świat”
3. Zamiast „Słowo”, którym w BT tłumacz uzupełnia tekst, używam „Światłość”, na co pozwala wskazywana przez egzegetów dwuznaczność gramatyczna w wersecie dziewiątym www.babelnet.pl.
Taka parafraza kieruje wzrok ku Światłości. Każe pytać o to, jak Jezus – Jednorodzony Syn Boga „oświeca” każdego.
[1] Rdz 3.15.
Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.
Zobacz także
-
Książka „Serce Eucharystii”: ojcze Marku, to nie...
Jako współautor otrzymałem egzemplarze książki „Serce Eucharystii. Modlitwy eucharystyczne w życiu Kościoła” (Wydawnictwo WAM, Fundacja... więcej
-
O pułapce doskonałego prawa
Na kanwie epizodu z jednego z ćwierćfinałowych meczy z Euro 2024 nasuwa mi się ogólniejsza... więcej
-
Kraków: U dominikanów trwają Warsztaty Muzyki Niezwykłej...
Aż 450 osób bierze udział w Warsztatach Muzyki Niezwykłej, które po raz dziewiąty Fundacja Dominikański... więcej
Marian Grabowski
Dr hab. fizyki teoretycznej, profesor zwyczajny nauk humanistycznych. Kierownik Zakładu Filozofii Chrześcijańskiej Wydziału Teologicznego UMK w Toruniu. Zajmuje się aksjologią nauki, etyką, antropologią filozoficzną. Autor m.in. książek: "Historia upadku", "Pomazaniec. Przyczynek do chrystologii filozoficznej", "Podziw i zdumienie w matematyce i fizyce".