Amerykańscy dominikanie uczą się własnego rytu

Tak liczny nowicjat oznacza dla Prowincji św. Józefa największą liczbę powołań od 40 lat.

Christophe Saint-Placide na swym blogu przypomina, że dominikanie powszechnie sprawowali Mszę świętą w swym własnym rycie do 1965 roku.

Dopiero trzy lata później, kapituła generalna oraz generał zakonu, wystosowali prośbę do Stolicy Apostolskiej, o pozwolenie na sprawowanie liturgii wg ksiąg liturgicznych obowiązujących powszechnie w Kościele, a zreformowanych po Soborze Watykańskim II.

Stolica Apostolska udzieliła takiego pozwolenia (w 1969 roku, Prot. nr 98/69), zaznaczając jednak, że każdy członek zakonu ma prawo odprawiać Mszę świętą w rycie dominikańskim, za zgodą przełożonego (niestety, klauzula ta była i do dnia dzisiejszego jest natarczywie ignorowana).

Po opublikowaniu przez Ojca Świętego Benedykta XVI motu proprio Summorum Pontificum, w związku z wieloma zapytaniami, Papieska Komisja Ecclesia Dei wydała rozporządzenie, w którym stwierdzono, że postanowienia tego dokumentu rozciągają się na wszystkie obrządki katolickie (np. ryt ambrozjański czy właśnie dominikański), a nie dotyczą tylko rytu rzymskiego.

Warto odnotwać, iż dominikanie z Prowinicji św. Józefa w Ameryce, odwołują się także do postanowień Konstytucji o Liturgii świętej Sacrosanctum Concilium Soboru Watykańkiego II, gdzie czytamy (nr 4):

Na koniec trzymając się wiernie tradycji, Sobór święty oświadcza, że święta Matka Kościół uważa za równe w prawach i godności wszystkie prawnie uznane obrządki i że chce je na przyszłość zachować i zapewnić im wszelki rozwój; pragnie też, aby tam, gdzie zachodzi potrzeba, zostały one roztropnie i gruntownie rozpatrzone w duchu zdrowej tradycji, oraz aby im nadano nową żywotność, stosownie do współczesnych warunków i potrzeb.

Już kilka miesięcy temu witryna Nowy Ruch Liturgiczny podawała informację, że staraniem tej samej prowincji dominikańskiej otwarto internetowy przewodnik po rycie dominikańskim, który obok rubryk i nigryk, zawiera także stosowne materiały filmowe wraz z komentarzami. Wszystkie te nagrania – a jest ich niemal sto – są dostępne także na specjalnym kanale youtube – ponżej przykładowe nagranie.

Niezwykle istotny w tym temacie jest także tekst pt. "Status kanoniczny rytu dominikańskiego", którego autorem jest o. Augustine Craig Thompson OP (prowadzi on blog "Dominican Liturgy"). Jego tłumaczenie w pierwotnej wersji ukazało się na stronach Nowego Ruchu Liturgicznego, natomiast serwis Liturgia.pl opublikował tłumaczenie jego zmodyfikowanej i zaktualizowanej wersji. Autor pisze tam m.in. takie słowa:

Tak więc obecnie kanoniczny status rytu dominikańskiego jest taki, że przynajmniej w Amerykańskiej Prowincji Zachodniej każdy ksiądz należący do Zakonu Kaznodziejskiego może celebrować mszę i inne obrzędy tak, jak były celebrowane w 1962 roku i żadne dodatkowe zezwolenie nie jest wymagane.

Obecnie Mszę św. w rycie dominikańskim sprawują, obok dominikanów z Zachodniej Prowincji Amerykańskiej, członkowie Bractwa św. Wincentego Ferreriusza, oraz członkowie Instytutu św. Filipa Neri. Do niedawna strona internetowa klasztoru dominikanów z Ołomuńca w Czechach podawała informację, że tamtejsi dominikanie także sprawują Mszę świętą we własnym rycie zakonu założonego przez św. Dominika. Wspominany wyżej Christophe Saint-Placide, na końcu swego tekstu, zastanawia się, kiedy podobne decyzje zostaną podjęte we francuskiej prowincji dominikanów, można więc zadać analogiczne pytanie, dotyczące prowincji polskiej.

Bartłomiej Krzych
Nowy Ruch Liturgiczny