Teologia dziecięca – odsłona VI

Wczoraj wieczorem w czasie tego czytania (któregoś z kolei), Marianka zapytała mnie dlaczego Pan Jezus na obrazku ma nad głową światełko (chodziło oczywiście o nimb/aureolę). No więc zacząłem jej tłumaczyć, że w ten sposób przedstawia się Pana Jezusa i świętych (swoją drogą, o ile bardziej klasyczna ikonografia inaczej przedstawia aureolę Chrystusa i świętych, to tu pomiędzy aureolą Pana a aureolą Maryi nie ma żadnej różnicy), że jest to znak Bóstwa/świętości etc. (o perską chvarenah nie zahaczyłem). Ona mnie pyta, czy oni [żołnierze, tłum, etc.] to światełko widzieli. Cóż, odpowiedź jest oczywista: nie widzieli. I równie oczywiste jest dalsze dziecięce pytanie: dlaczego?

Tu powinienem zamieścić plik audio z jakimś bulgotem/odgłosami konwulsji, wskazującymi na intensywność procesów myślowych, mających doprowadzić do udzielenia odpowiedzi…

Ale (na szczęście) odpowiedzi udzieliła sobie sama:

"Już wiem, Pan Jezus nie chciał ich przestraszyć".

Chyba trudno o lepszą.

"Tajemnica chrześcijańskiej wolności jest tajemnicą Golgoty, tajemnicą ukrzyżowania. Prawda krzyża nikogo nie zniewala, nikogo nie przymusza. Można ją jedynie w sposób wolny osądzić i przyjąć. Ukrzyżowany nie zszedł z krzyża jak tego żądali od niego i żądają do naszych czasów niewierzący, ponieważ pragnął wolnej miłości, nie zaś uniżonych zachwytów niewolnika, stojącego przed potęgą, która przeraziła go raz na zawsze."
(M. Bierdiajew, Mirosoziercanije Dostojewskiego, Paris 1968, s. 205 [tłum. J. Grzech])