Już ją obdarzył łaską wiary

Chrystus, źródło żywej wody, poprzez chrzest dokonuje duchowego oczyszczenia człowieka. Jednak chrzest wymaga wcześniejszego przyjęcia przez wiarę Chrystusa jako Zbawiciela tak, jak uczyniła to Samarytanka nazywając Go „Zbawicielem świata”.

Ewangelia o Samarytance pokazuje również, że Tym, który pierwszy wychodzi na spotkanie człowieka jest Bóg. Od Niego także pochodzi łaska wiary. Jak mówi prefacja: Chrystus „prosząc Samarytankę o podanie wody, już ją obdarzył łaską wiary, i tak gorąco pragnął jej życia z wiary, że rozpalił w niej ogień Bożej miłości”. Wiara jest więc darem Bożym, ale też decyzją człowieka.

Teksty pozostałych czytań tej niedzieli (rok A) również odwołują się do sakramentu chrztu i wiary z nim związanej. Woda wypływająca ze skały na znak Mojżesza, jest zapowiedzią wody chrzcielnej (por. Wj 17, 3-7). To co zapowiedziane w Starym Testamencie wypełnia się w spotkaniu Chrystusa z Samarytanką. Św. Paweł w Liście do Rzymian natomiast, wyraźnie mówi o wierze (por. Rz 5,1-2. 5-8) – darze Boga, który umożliwia trwanie przy Nim. Od odpowiedzi na tę Bożą miłość zależy usprawiedliwienie człowieka, czyli łaska zbawienia.

We wprowadzeniu do modlitwy za wybranych, celebrans przypomina, że przeszli długą drogę i zachęca obecnych by modlili się, aby katechumeni, po doskonałym przygotowaniu w świętach paschalnych, znaleźli Chrystusa w sakramentach.

Późniejszy egzorcyzm nawiązuje do słów Ewangelii: Boże (…). Spraw aby ci wybrani, którzy jak kobieta samarytańska pragną zaczerpnąć wody żywej, nawróceni słowem Pańskim, wyznali, że krępują ich własne grzechy i słabości. Nie dozwól prosimy, aby sobie samym ufając, ulegali wpływom szatana, lecz uwolnij ich od ducha obłudy, aby świadomi własnych słabości mogli się wewnętrznie oczyścić i wejść na drogę zbawienia. (…).

Pozostałe modlitwy formularza Mszy św. zostały dostosowane do sytuacji tych, którzy niedługo otrzymają nowe życie. Kolekta zawiera prośbę by wybrani godnie i mądrze przystąpili do wyznania wiary, w modlitwie nad darami Kościół prosi Boga by pomógł wybranym – których nazywa się tu sługami – odpowiednio i pobożnie przygotować się do przyjęcia sakramentów. Antyfona na komunię powraca do słów Ewangelii: „Kto będzie pił wodę, którą ja mu dam, stanie się ona w nim źródłem wody wytryskującej ku życiu wiecznemu” (J 4,14), a w modlitwie pokomunijnej Kościół prosi za katechumenów.