Słudzy nieskończonej dobroci Ojca

Błogosławcie Pana, wszyscy Jego aniołowie, potężni mocarze pełniący Jego rozkazy, aby słuchano słów Jego. Te słowa słyszymy w antyfonie na wejście w święto świętych archaniołów Michała, Gabriela i Rafała. „Potężni mocarze” — to sformułowanie chyba najbardziej przemawia do nas, którzy przywykliśmy uważać aniołów za naszych opiekunów. Zwracamy na nie szczególną uwagę, albowiem przypominamy sobie historie archaniołów, które potwierdziły niezwykłą rolę, jaką powierzył im Pan Bóg.

Archaniołowie

Archanioł Michał… Imię jego tłumaczy się „Któż jak Bóg”. Z tymi słowami bowiem Michał przystąpił do walki z Lucyferem i zbuntowanymi aniołami. Ta opowieść przedstawiona w Apokalipsie nie jest jedyną historią o działalności Michała, jaką możemy odnaleźć w Biblii. Jego działalność wspomina Stary Testament – teologowie dowodzą, że to św. Michał był tym, który skłonił Mojżesza, by wyprowadził z niewoli naród egipski, a później kilkakrotnie wspierał go w trudach wędrówki. Zatem w Starym Testamencie broni on narodu wybranego, w Nowym – Kościoła. Pan Bóg uczynił go opiekunem swego ludu, jemu powierzył pieczę nad ludzkimi duszami. Święty Michał Archanioł był również tym, który przed Boży tron przyprowadził Maryję, a za nią prowadzi dusze wszystkich tych, którzy wędrują do nieba. On też, według tradycji, przydziela każdemu człowiekowi Anioła Stróża.

Archanioł Gabriel…. Ten, którego imię brzmi inaczej: „Bóg jest mocą”. Bóg powierzył mu funkcję posłańca, który niesie ze sobą dobrą nowinę. Chyba każdy z nas, mówiąc o św. Gabrielu Archaniele, widzi przed oczami tę scenę, kiedy staje on przed Maryją i zwiastuje jej niezwykłą wieść słowami: Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca. Wcześniej Gabriel oznajmiał prorokowi Danielowi wolę Pana, który zmiłował się nad Izraelem. On też przyniósł do Zachariasza wiadomość o tym, że jego niepłodna do tej pory żona pocznie syna. I w końcu stanął przed Maryją, aby zwiastować Jej wieść, która miała zadecydować o losach całego świata. Gabriel – zwiastun dobrej nowiny…

Archanioł Rafał… Rafał, czyli „Bóg uzdrawia”. On towarzyszył Tobiaszowi w wędrówce, on też pomógł mu uzdrowić ojca. Kościół obrał go za patrona podróżnych, ale także i za patrona chorych, który przynosi ulgę w cierpieniu i uzdrowienie.

Boże, Ty z podziwu godną mądrością wyznaczasz obowiązki Aniołom i ludziom, spraw łaskawie, aby na ziemi strzegli naszego życia Aniołowie, którzy w niebie zawsze pełnią służbę przed Tobą – czytamy w kolekcie. Zanosimy do Pana tę modlitwę, prosząc Go, aby posyłał nam swych Aniołów, by ci strzegli naszych kroków, chronili przed niebezpieczeństwem. Prosimy o opiekę tych, którzy tak naprawdę są najbliżej Boga i wiernie wypełniają wszystkie Jego nakazy. Prosimy o opiekę, ale jednocześnie i zapatrujemy się na ich przykład, uczymy się tak jak oni wysławiać Pana, głosić Jego chwałę.

W modlitwie po komunii prosimy: Pokornie prosimy Cię, Boże, abyśmy umocnieni Chlebem eucharystycznym, pod opieką Twoich Aniołów czynili postępy na drodze zbawienia. Ta modlitwa nabiera tym głębszego sensu, im bardziej staramy się zrozumieć, na czym polegało posłannictwo Archaniołów, w czym przejawiała się i nadal przejawia się ich szczególna rola. Dopiero wniknięcie w ich historie pozwala nam dotrzeć do tej prawdy, jak bardzo Pan Bóg troszczy się o nas, jak bardzo zależy Mu na tym, byśmy podążali właściwymi ścieżkami. Bóg posłał nam Archanioła Michała, aby uchronić nas przed złą mocą Szatana. Posłał Gabriela, byśmy nieustannie słyszeli nowinę o zbawieniu i wciąż na nowo odradzali się dzięki niej, aby dążyć ku życiu wiecznemu. Posłał w końcu i Rafała, abyśmy pamiętali o tym, że nie wędrujemy przez życie samotnie, bowiem On wysyła opiekunów, którzy mają nas chronić i prowadzić ku dobru.

Módlmy się dziś zatem, wzywając pośrednictwa Archaniołów, byśmy przez nich prowadzeni, podążali ku Bogu, odrzucając pokusy, jakie oferuje nam świat i coraz mocniej wierzyli w nieskończoną dobroć naszego Ojca.

Zobacz także