Propozycje doboru pieśni na XXIII Niedzielę zwykłą roku B

Po pierwsze, Jezus – Jego subtelność, delikatność. On bierze głuchoniemego „osobno od tłumu”. Ważny jest konkretny człowiek, zawsze niepowtarzalny, nigdy cud nie dokonuje się tak samo. Po drugie, spojrzenie w niebo i westchnienie Pana. Przejmujące. Po trzecie – Effatha! – wołanie, które stwarza na nowo, jak przy początku świata, takie nowe „stań się”. I po czwarte, wreszcie – nasza ludzka niefrasobliwość – mimo zakazu nie mogli się opanować, by chwalić Pana, że „dobrze uczynił”, jakby sam nie wiedział. Niedziela więc pełna wzruszeń rozpiętych pomiędzy skrajnościami – wielki jest Pan, który czyni cuda, przychodzi jak woda na wyschniętą ziemię, z mocą i potęgą, ten sam Pan, który wzdycha nad ludzką biedą i pozwala, by każdy z nas podjął decyzję, czy otworzyć się na Jego Łaskę.

Wejście: Ephata (m. Fr. Pierre–Etienne, opr. br. domininikanie, Niepojęta Trójco, t. I. str. 206).

Pan mówi do głuchoniemego „Otwórz się”. Na początku Eucharystii trzeba nam prosić, by i w nasze uszy włożył palce, abyśmy zaczęli widzieć; naszego języka dotknął śliną, byśmy mogli Go chwalić; by otworzył nasze oczy na światło i prawdę; by nas uzdrowił, rozpalił i przyjął.

Przygotowanie darów: Królu niebieski, Pocieszycielu (m. prawosławna, opr. J.Gałuszka, Niepojęta Trójco, t. I, str. 207)

Komunia: Ma dusza pragnie Boga ( m. Taize, np.: Niepojęta Trójco, t. I, str. 291).

Jak łania pragnie wody ze strumieni, tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże. Dusza moja Boga pragnie, Boga żywego – dzisiejsza antyfona na komunię przywołuje słowa psalmu 41. Zaśpiewajmy więc o wielkim pragnieniu, o drżeniu z tęsknoty i o przyjściu Oblubieńca. To właśnie Eucharystia przynosi wypełnienie tych pragnień, bliżej Pana – tu na ziemi – być się nie da.

Uwielbienie: Na wieki będę wyśpiewywał ( t. Ps 103, m. P.Pałka, Niepojęta Trójco, t. II, str. 405)

Pan objawia swoje miłosierdzie, gdy pochyla się nad nami. Gdy przychodzi do człowieka. I nie pozostaje nam nic innego, jak tylko na wieki Jego Miłosierdzie wyśpiewywać, bo „On leczy wszystkie choroby, obdarza łaską i zmiłowaniem”.

Zakończenie: Gwiazdo morza głębokiego( Siedlecki str.9; opr. D. Kusz OP, Niepojęta Trójco, t.II, str. 279; opr. P. Bębenek).

W środę będziemy świętować urodziny Bożej Matki. Ona wie, co znaczy pragnąć i rozumie, że Pan tęsknoty może wypełnić, gdy się Go o to prosi. Ona była otwarta na Łaskę, na Ducha Świętego najdoskonalej. Prośmy więc Matkę – jeszcze trochę urodzinowo – niech nie wypuszcza nas z obrony. Niech w naszym imieniu prosi Syna, by „ku nam grzesznym skłonił ucha”