Propozycje doboru śpiewów na Uroczystość Objawienia Pańskiego

„Ujrzeliśmy Jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy złożyć pokłon Panu”. Trwając w radości Narodzenia Pańskiego, obchodzimy Uroczystość Jego Objawienia. Kolejny „powód”, by upaść na kolana. Bo oto Chrystus, z wysoka Wschodzące Słońce, Słowo Wcielone, nie tylko wypełnia obietnice złożone Izraelowi – „przyszło twe światło i chwała Pana rozbłyska nad tobą ” (Iz), ale pozwala, by światło Jego narodzenia przeniknęło ciemności całej ziemi. To przecież początek wiary. W pokłonie Trzech Mędrców przychodzą do Betlejem wszystkie ludy świata, by oddać pokłon. Królowie ujrzeli gwiazdę i ruszyli w drogę. Trzeba nam się dzisiaj modlić, byśmy – jak oni – nie ustali w wędrowaniu.

Wejście: Mędrcy świata, monarchowie (t. i mel. trad., opr.: D. Kusz OP, Niepojęta Trójco, t. II, str. 182; Siedlecki str. 34).

To chyba najbardziej znana i najpopularniejsza kolęda o pokłonie Trzech Króli. Z pięknym zawołaniem: „Któż wam nie zazdrości?!”. Bo i my chcemy dać „dar troisty” – modły, pracę i żar serca. Słowa kolędy prosto z Betlejem przenoszą nas przed ołtarz.

Przygotowanie darów: Wesołą nowinę bracia słuchajcie (t. i mel. trad., opr.: P. Pałka, Niepojęta Trójco, t. II, str. 192; Siedlecki str. 52).

W tej kolędzie znowu widzimy Mędrców oświeconych przez gwiazdę, którzy podjęli trud szukania i w nagrodę znaleźli Dziecię i Matkę Jego. Dzięki nim i my „już wiemy gdzie Dziecina. Wszyscy tam pobieżymy i ujrzymy”.

Komunia: Dialog. Pieśń o Maryi i mędrcach (t. św. Efrem, m. A. Gouzes OP, opr. M. Pilśniak OP, Niepojęta Trójco, t. I, str. 144).

Kiedy król Herod królował ( Kantyczki z nutami, str. 121).

Często zwykliśmy uważać, że kolędy są takie „proste”, „oswojone”. Warto z uwagą przyjrzeć się słowom – to nie tylko narracja o wydarzeniach sprzed wieków, ale przede wszystkich głęboki namysł nad znaczeniem tych wydarzeń. Św. Efrem stworzył piękny dialog Maryi Panny z Mędrcami. Ona się dziwi dlaczego monarchowie czczą w nim Króla, a oni opowiadają o Jego pokorze, skromności, przedwieczności, nieskończoności, potędze.

Drugą proponowaną kolędę można znaleźć między innymi w popularnych „Kantyczkach z nutami”, w części Kolędy kościelne. Długa, narracyjna opowieść o spotkaniu mędrców z Herodem, o ich poszukiwaniach i wreszcie o pokłonie przed Narodzonym.

Uwielbienie: Raduj się ziemio (Siedlecki str. 48).

W tej kolędzie nie ma bezpośredniego nawiązania do pokłonu Trzech Króli. Jest za to wołanie o wielką radość, bo „oto światło wschodzi, które każdego, co na świat przychodzi, blaskiem oświeca, a wnet znikną wszędy ciemność i błędy”. A przecież na tym polega sens Objawienia Pańskiego, że „przynosi (…) przez Swe narodzenie, wieczne zbawienie”.

Zakończenie: O, gwiazdo betlejemska (Siedlecki str. 42).

Ostatnia kolęda to pieśń o tęsknocie, wielkie wołanie, by Pan przyszedł i zamieszkał w moim sercu. Niech przez to nasze szukanie Betlejem przeprowadzi nas Jego Gwiazda. Niech doprowadzi do wiary i do oddania pokłonu – jak Mędrców.

Zobacz także

Propozycje doboru śpiewów na Uroczystość Objawienia Pańskiego

Wejście: Mędrcy świata, monarchowie
Rozpocznijmy liturgię Uroczystości Objawienia Pańskiego śpiewem „Mędrcy świata, monarchowie”, który nawiązuje do antyfony na wejście: „Oto przybył Pan i Władca, a w Jego ręku królewska władza i moc, i rządy”.

Wejście: Mędrcy świata, monarchowie
Rozpocznijmy liturgię Uroczystości Objawienia Pańskiego śpiewem „Mędrcy świata, monarchowie”, który nawiązuje do antyfony na wejście: „Oto przybył Pan i Władca, a w Jego ręku królewska władza i moc, i rządy”.

none

Zobacz także

Tomasz Dekert

Tomasz Dekert na Liturgia.pl

Urodzony w 1979 r., doktor religioznawstwa UJ, wykładowca w Instytucie Kulturoznawstwa Akademii Ignatianum w Krakowie. Główne zainteresowania: literatura judaizmu intertestamentalnego, historia i teologia wczesnego chrześcijaństwa, chrześcijańska literatura apokryficzna, antropologia kulturowa (a zwłaszcza możliwości jej zastosowania do poprzednio wymienionych dziedzin), języki starożytne. Autor książki „Teoria rekapitulacji Ireneusza z Lyonu w świetle starożytnych koncepcji na temat Adama” (WAM, Kraków 2007) i artykułów m.in. w „Teofilu”, „Studia Laurentiana” i „Studia Religiologica”. Mąż, ojciec czterech córek i dwóch synów.