XXXI Niedziela per annum / Niedziela Chrystusa Króla

Mszał Pawła VI, XXXI Niedziela per annum

Zob. wpis z 7 września b.r. nt. modlitwy z XII niedzieli po Pięćdziesiątnicy z Mszału Piusa V.

Mszał Piusa V, Niedziela Chrystusa Króla

Tekst: „Omnipotens sempiterne Deus, qui in dilecto Filio tuo, universorum Rege, omnia instaurare voluisti: concede propitius; ut cunctae familiae gentium, peccati vulnere disgregatae, eius suavissimo subdantur imperio. Qui tecum vivit et regnat”.

Polski przekład wg Mszału łac.-pol. z 1968 r.: „Wszechmogący, wieczny Boże, który postanowiłeś wszystko odnowić w umiłowanym Synu Twoim, Królu wszechświata, spraw łaskawie, aby narody, rozdzielone przez ranę grzechu, poddały się Jego najsłodszemu panowaniu. Który z Tobą żyje i króluje”.

Historia modlitwy. Modlitwa została ułożona po wprowadzeniu święta w 1925 r., zatem jest kompozycją XX-wieczną.

Mszał Pawła VI. Niedziela Chrystusa Króla w kalendarzu posoborowym przypada w ostatnią niedzielę roku liturgicznego, czyli za 3 tygodnie.

Tekst kolekty: „Omnipotens sempiterne Deus, qui in dilecto Filio tuo, universorum Rege, omnia instaurare voluisti: concede propitius; ut tota creatura, a servitute liberata, tuae maiestati deserviat ac te sine fine collaudet. Qui vivit et regnat”.

Polski przekład: „Wszechmogący, wieczny Boże, Ty postanowiłeś wszystko poddać umiłowanemu Synowi Twojemu, Królowi Wszechświata, spraw, aby całe stworzenie, wyswobodzone z niewoli grzechu, Tobie służyło i bez końca Ciebie chwaliło. Przez naszego Pana”.

Różnica między wersją oryginalną a posoborową jest taka, że w tej drugiej świadomie zrezygnowano z wymiaru społecznego (wzmianka o narodach i o ich poddaniu się najsłodszemu panowaniu Jezusa). Jak podaje ks. dr Jarosław Superson SAC, rewizji tekstów liturgicznych tej uroczystości dokonywał z upoważnienia Consilium o. Antoine Dumas OSB (zob. J. Superson, Historia uroczystości Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata, Kraków 2005, s. 76-77). Można jednak zauważyć jeszcze coś ciekawego porównując ze sobą dawną wersję, nową wersję łacińską i jej polski przekład. Jakby polski przekład nie chciał tracić wzmianki o poddaniu się Jezusowi i wprowadza ją tam, gdzie w łacinie jej nie ma: „omnia instaurare voluisti” (dosł. wszystko zechciałeś odnowić) oddane przez: „postanowiłeś wszystko poddać”.