5. Prefacja zwykła

Notatki nt. pochodzenia 5. Prefacji zwykłej w Mszale Pawła VI Oficjalny polski przekład: „Zjednoczeni w miłości wspominamy śmierć Jego, z żywą wiarą wyznajemy Jego zmartwychwstanie, i z mocną nadzieją oczekujemy Jego przyjścia w chwale”.

Oryginał łaciński: „Cuius mortem in caritate celebramus, resurrectionem fide vivida confitemur, adventum in gloria spe firmissima praestolamur”.

Pochodzenie: Całkowicie nowa kompozycja, bez liturgicznych precedensów. Źródłami są prawdopodobnie listy Pawłowe (zob. 1 Kor 11, 26; Tt 2, 13), inspiracja mogła pochodzić także z anamnez niektórych anafor wschodnich.

Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Udostępnij

Udostępnij ten artykuł

REKLAMA

Zobacz także

Czy msza może być nieważna?

Pytanie o ważność mszy świętej może pojawić się w życiu katolika, pragnącego świadomie przeżywać liturgię.... więcej
Wokół Sakramentarza tynieckiego (5)

Nie miałem ostatnio czasu ani głowy żeby dodawać nowe wpisy. Trochę to nadrabiając, dzisiaj zamieszczam... więcej
Czas na liturgię

Uczestniczyłem we Mszy św., która trwała 17 minut. Dokładnie, z zegarkiem w ręku. Było to... więcej