Pan Bóg – zdaniem Ambrożego – sam przewidział następcę po Judaszu, którym miał być św. Paweł, powołany we właściwym czasie. Apostołowie z kolei po Wniebowstąpieniu Jezusa mieli jedno tylko zadanie: czekać, aż zostaną przyobleczeni mocą z wysoka (Łk 24, 49). Piotr tymczasem wyskoczył przed szereg i zorganizował przyspieszony wybór następcy. Ponieważ Jezus jest wierny swemu własnemu słowu: "Cokolwiek zwiążecie na ziemi, będzie związane w niebie" (Mt 18, 18), respektował wybór dokonany przez Apostołów, ale Pawła, jak miał powołać tak i powołał, a jednomyślna tradycja Kościoła przyznała Pawłowi tytuł Apostoła.

Nigdy dotąd nie szukałem odnośnego tekstu św. Ambrożego, ale prof. Valenziano to tak solidna firma, że nie podejrzewam go ani o nieścisłość ani tym bardziej o przekłamanie.

Ciekawe, że dokładnie po tej samej linii poszedł Kanon Rzymski. W modlitwie "Communicantes", gdzie po Maryi (i niedawno dodanym Józefie) wymienia się 12 Apostołów i 12 Męczenników, wśród Dwunastu nie ma Macieja, za to jest Paweł, zaraz po Piotrze. Maciej trafił do drugiej listy świętych, pod koniec Kanonu w "Nobis quoque", po św. Janie Chrzcicielu i św. Szczepanie.

Być może mógłbym się obrazić za takie spostponowanie mojego Patrona, ale… może coś w tym jest? W każdym razie bardzo lubię św. Ambrożego i bardzo kocham Kanon Rzymski.

Uważasz, że nasze treści są wartościowe?

Przekaż 1,5% podatku dochodowego na rozwój serwisu Liturgia.pl,
wpisując w zeznaniu podatkowym numer KRS: 0000 354 036

Więcej informacji
i nasz film

Wypełnij zeznanie
online za darmo

Zamów przypomnienie
kiedy chcesz

Zarekomenduj nas
swoim znajomym